عکس نژاد گاو شیری , شوری آب گاو شیری , انواع گاو شیری ,

نشاسته غلات استارتر، خارج از محیط شکمبه هضم می شود و بدین صورت رشد گوساله ها را که شبیه تک معده ای ها (غیر نشخوارکننده) بوده را حمایت میکند. همچنین نشاسته، در شکمبه در حال تکامل گوساله و توسط میکروبها تخمیر شده و اسیدهای چرب فرار (اسید بوتیریک، اسد پروپیونیک و اسید استیک) تولید کرده و سبب تحریک رشد شکمبه می شود. در مقابل، رقیق کردن نشاسته استارتر از طریق سایر منابع فیبری (الیافی) یا چربی سبب بهبود رشد شکمبه نمی شود.

چربی ها اغلب به صورت روغن مایع نباتی، چربی حیوانی و یا از طریق خوراک های حاوی چربی زیاد مانند سویای برشته یا فرآوری شده به استارتر اضافه می شود. هیچ پژوهش کنترل شده ای وجود ندارد که با اضافه کردن چربی به استارتر و به هر شکل آن، بهبودی را در میانگین رشد روزانه گوساله ها نشان دهد.

در واقع در بیشتر پژوهش ها، اضافه کردن چربی به استارتر همراه با کاهش میانگین رشد روزانه و مصرف استارتر همراه بوده است. برای میکرب های شکمبه، بعضی از چربی ها نسبت به بفیه چربی ها سمی بوده و می توانند سبب کاهش رشد و فعالیت شکمبه شوند.

استارترها به طور طبیعی دارای اسیدهای چرب ضروری لینولئیک و لینولنیک محدودی هستند. این اسیدهای چرب (که با عنوان اسیدهای چرب امگا یک واژه مشهوری در غذای انسانی شناخته شده اند) دارای منافع بسیاری برای سلامت انسان می باشد. کنسانتره استارتر گوساله معمولا حاوی اسید لینولنیک بسیار کمی است و بنابر این استارتر دارای نسبت بسیار بالای لینولئیک به لینولنیک است. در پژوهش های تحت کنترل و چاپ شده، افزودن اسید لینولنیک به استارترها توانسته بهبود پایداری را در رشد روزانه و بازده غذایی و هزینه خوراک گوساله ها ایجاد کند.

  عکس هلشتاین گاو,
  گاو شیری هلشتاین ,
 عکس گاو هلشتاین,

ماست به عنوان یک پروبیوتیک
ماست فراورده تخمیری شیر می باشد که از رشد باکتری های لاکتوباسیلوس دلبروکیspp بولیگاریکوس و استرپتوکوکوس ترموفیلوس در شیر گرم بدست می آید. علاوه بر دو باکتری فوق باکتری های دیگر مانند لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و استرپتوکوکوس لاکتیس نیز در ماست یافت می شوند. به دلیل وجود این باکتری های مفید، ماست به عنوان یک پروبیوتیک مطرح می باشد. ماست قادر به تحریک سیستم ایمنی در مقابل پاتوژن ها است. با توجه به اینکه باکتری های موجود در ماست توانایی کلنی شدن و یا زنده ماندن در روده را در حد بالایی ندارند، بنابراین در کشورهای اروپایی به ماست باکتری های مکمل پروبیوتیکی می افزایند، تا توان ماست را برای تقویت سیستم ایمنی افزایش دهند. مصرف لاکتوباسیلوس بولیگاریکوس در جیره گوساله های شیر خوار سبب بهبود افزایش وزن و مصرف خوراک شده است. نتایج پژوهشها روی باکتری های مولد اسید لاکتیک نشان داده که این باکتری ها قادر به تحریک سیستم ایمنی بوده و در این میان لاکتوباسیلوس کازیی بیشترین اثر را دارد. در بررسی اثر ماست و باکتری های مولد اسید لاکتیک بر سیستم ایمنی موش ها نشان داده شد که لاکتوباسیلوس کازیی و لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و ماست به طور معنی داری سبب افزایش تعداد سلول های ایمنوگلوبولین نوع A و دوزهای ترشحی این آنتی بادی شده است.

  مسائلی در مورد تلقیح مصنوعی ,
  تشخیص به موقع فحلی و آبستنی,
  دانلود کتاب اصول پرورش گاوهای شیری ,
 , نکات کاربردی در مدیریت تغذیه ای گاو های شیری

فعالیت ضد سرطانی
اثرات ضد سرطانی باکتری های مولد اسید لاکتیک به اثبات رسیده است. فعالیت ضد سرطانی این باکتری ها ظاهرا در نتیجه تولید ترکیبات خاص توسط باکتری های مورد بحث می باشد. نشان داده شده که بکارگیری فراورده های لبنی کشت شده با لاکتوباسیلوس سبب کاهش فعالیت آنزیم های ایجاد کننده در قولون می شود. استفاده از این باکتری ها سبب کاهش فعالیت آنزیم های سرطانزای بتا گلوکورونیداز و نیترو ردوکتاز می شود. باکتری های مولد اسید لاکتیک سبب افزایش فعالیت ماکروفاژها شده و از این طریق قادر به کاهش سلول های سرطانی می شوند.
3- اثر بر کلسترول خون
اگر چه کم شدن کلسترول خون در حیوانات اهلی از اهمیت خاصی برخوردار نیست، ولی این مورد در انسان حائز اهمیت است.میکروفلور روده قادر است بر میزان کلسترول خون اثر بگذارد. حیوانات اهلی (دارای فلور میکروبی روده) نسبت به حیواناتی که عاری از فلور میکروبی هستند، در مدفوعشان کلسترول بیشتری وجود دارد. حیواناتی که عاری از فلور میکروبی هستند دو برابر حیوانات عادی در خونشان کلسترول وجود دارد. این مورد بیانگر آن است که فلور میکروبی در روده در جذب کلسترول از روده تداخل ایجاد می کنند.
وجود باکتری های مولد اسید لاکتیک در روده سبب کاهش کلسترول خون می شود. این باکتری ها با تداخل در جذب کلسترول و مصرف آن سبب افزایش کلسترول مدفوع می شوند. در آزمایشات حیوانی ثابت شده است که شیر حاوی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس سبب کاهش کلسترول خون افراد مورد آزمایش نسبت به گروه کنترل شده است. همچنین در موشها نیز این باکتری ها سبب کاهش کلسترول خون شده اند.

  جیره گاوهاى شیرده ,
  تغذیه گاوهاى خشک و تلیسه ,
  تاثیر جایگزینی کامل یونجه با کاه گندم در جیره ,

علت استفاده از پروبیوتیک ها در گوساله
به دلیل وجود بیماری های شایع در گوساله های نوزاد و علاقه برای پیشگیری از ابتلاء به این گونه بیماری ها و افزایش بازده در تولید، از پروبیوتیک ها به عنوان افزودنی های کمکی در جهت حفظ فعالیت سیستم ایمنی و برای جلوگیری از بیماری هایی مانند اسهال و بهبود افزایش وزن استفاده می شود.
اثرات پروبیوتیک های باکتریایی بر روده
مهمترین محل فعالیت پروبیوتیک های باکتریایی، روده است. باکتری های پروبیوتیکی به عنوان قوای کمکی وارد روده شده و در آنجا تکثیر، و محیط مناسب از نظر فعالیت هضمی و جذبی ایجاد می کنند.
1- جلوگیری از عفونت های روده ای
1-1- تولید اسید لاکتیک
پروبیوتیک های باکتریایی با تولید اسید لاکتیک باعث افزایش اسیدیته در روده شده و به تبع سبب تخریب آنزیم های موثر در انتقال مواد به داخل سلول باکتری شده و پاتوژن را دچار تحول شدید می کند. در حضور اسید، پاتوژن ها یا باید از ورود یون هیدروژن به داخل سلول جلوگیری کنند و یا باید قادر به خارج کردن یون هیدروژن وارد شده باشند. ولی به دلیل عدم کارایی پاتوژن ها در این مورد یون هیدروژن در داخل سلول تراکم یافته و سبب افزایش اسیدیته می شود و در نهایت باکتری از بین می رود. با وجود اینکه پاتوژن ها به اسیدیته حساس هستند ولی باکتری های مولد اسید لاکتیک در این شرایط به رشد خود ادامه داده و اسید بیشتری تولید می کنند. بررسی اثر لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس بر روی 66 بچه خوک نشان داد که این باکتری به طور قابل توجهی سبب کاهش باکتری استافیلوکوکوس در خوک های مورد بررسی شده است. توان تولید اسید لاکتیک در گونه های مختلف باکتری های اسید لاکتیک مشابه نیست. به طوری که همه این باکتری ها اثر بازدارندگی بر رشد پاتوژن ها ندارند. لاکتوباسیلوس فاسیوم، لاکتوباسیلوس کازیی و لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس از مهمترین باکتری های پروبیوتیکی هستند. بیفیدوباکترها نیز قادر به تولید اسید لاکتیک هستند، ولی بیشتر اثر آنها به واسطه تولید اسید استیک است. از میان اسیدهای کوتاه زنجیر، اسید استیک بیشترین اثر را بر باکتری های گرام منفی دارد.

  نژادها و خصوصیات نژادى گاوهاى گوشتى ,
  تغذیه و پرورش گوساله‌هاى نر ,
  تغذیه گوساله‌ها ,

-مصرف خوراک
به طور کلی با ایجاد ناراحتی های عفونی و گوارشی از میزان مصرف خوراک به طور قابل توجهی کاسته می شود. بنابراین اسهال سبب کاهش مصرف خوراک شده و به همین دلیل سطح اجسام کتونی در سرم گوسا له مبتلا به اسهال بالاست.
2- اتلاف الکترولیت ها
با بروز اسهال مقاد یر قابل توجهی از الکترولیت ها از طریق مدفوع آبکی دفع می شود. اسهال سبب کاهش شدید ویتامین های محلول در چربی می شود. با بروز اسهال انتقال الکترولیت ها از خون به درون روده صورت می گیرد، در این زمان حرکت آب و بویژه پتاسیم از داخل سلول ها به درون خون افزایش می یابد. سدیم، کلر و بیکربنات به مقدار زیادی از طریق مدفوع دفع می شوند ولیکن اتلاف پتاسیم از این طریق حداقل است. بنابراین محلول های جبرانی باید حاوی سدیم بالا و پتاسیم پایین باشند.
3- اسیدوزیس
خروج بیکربنات از طریق مدفوع و تجمع اجسام کتونی به دلیل کاهش مصرف خوراک و اتلاف انرژی از طریق مدفوع در زمان وقوع اسهال سبب ایجاد اسیدوز متابولیک و کاهش pH خون می شود. اسیدوز سبب مقاومت عروق در برابر جریان خون شده و به تبع باعث ضعف در وظایف قلب می شود. اسیدوز در طی روزهای 14-7 اول زندگی توسعه بیشتری نسبت به روزهای دیگر دارد.
4- اتلاف مایعات
مقدار آب بدن گوساله در سن کمتر از 15 روزگی 801 میلی لیتر در هر کیلوگرم وزن زنده می باشد. اسهال سبب کاهش آب کل بدن از جمله آب سلولی و پلاسمایی می شود. بیشترین تغییر در آب پلاسما رخ می دهد که در حدود 4/11 درصد کاهش می یابد. اتلاف آب از طریق مدفوع در گوساله های سا لم 88/0لیتر در روز است، ولی در گوساله های مبتلا به اسهال اتلاف آب به 3-2 لیتر در روز می رسد.5- کمبود گلوکز
در گوسا له های مبتلا به اسهال کمبود گلوکز در خون نیز مشاهده شده است. دلیل این امر احتمالا کاهش مصرف خوراک و عدم تامین نیازهای غذایی گوساله است. کاهش سطح گلوکز خون سبب کاهش انسولین در خون می شود. دلیل دیگر کمبود گلوکز خون، سموم تولیدی توسط باکتری اکولای است که احتمالا بر عمل گلوکونئوژنز اثر منفی می گذارد.
6- اتلاف مواد معدنی
در گوساله های مبتلا به اسهال کلی باسیلی غلظت آهن در روده کوچک افزایش می یابد ولیکن سدیم، مولیبدیوم، مس، روی و سولفات کاهش می یابد. در ژوژنوم غلظت منیزیم کاهش ولی غلظت فسفر غیر آلی افزایش می یابد. و در کبد غلظت کبالت، آلومینیوم، کلسیم و منیزیم کاهش می یابد.
7- وضعیت هورمونی
آلدوسترون پلاسما با سدیم پلاسما رابطه منفی دارد. در زمان تولد غلظت این هورمون بالا می باشد و به دنبال آن در سن 20 روزگی کاهش می یابد. در زمان اسهال افزایش قابل توجهی در غلظت آلدسترون پلاسما مشاهده می شود، که برای مقابله با اتلاف بیشتر سدیم و آب است. در زمان اسهال اتلاف سدیم از طریق ادرار حداقل است، که به دلیل غلظت بالای آلدوسترون است. همچنین غلظت بالای کورتیکوستروئید در گوساله های اسهالی بالا می باشد، احتمالا این امر به وضعیت انرژی مربوط می شود.