نژادها و خصوصیات نژادى گاوهاى گوشتى ,
  تغذیه و پرورش گوساله‌هاى نر ,
  تغذیه گوساله‌ها ,

-مصرف خوراک
به طور کلی با ایجاد ناراحتی های عفونی و گوارشی از میزان مصرف خوراک به طور قابل توجهی کاسته می شود. بنابراین اسهال سبب کاهش مصرف خوراک شده و به همین دلیل سطح اجسام کتونی در سرم گوسا له مبتلا به اسهال بالاست.
2- اتلاف الکترولیت ها
با بروز اسهال مقاد یر قابل توجهی از الکترولیت ها از طریق مدفوع آبکی دفع می شود. اسهال سبب کاهش شدید ویتامین های محلول در چربی می شود. با بروز اسهال انتقال الکترولیت ها از خون به درون روده صورت می گیرد، در این زمان حرکت آب و بویژه پتاسیم از داخل سلول ها به درون خون افزایش می یابد. سدیم، کلر و بیکربنات به مقدار زیادی از طریق مدفوع دفع می شوند ولیکن اتلاف پتاسیم از این طریق حداقل است. بنابراین محلول های جبرانی باید حاوی سدیم بالا و پتاسیم پایین باشند.
3- اسیدوزیس
خروج بیکربنات از طریق مدفوع و تجمع اجسام کتونی به دلیل کاهش مصرف خوراک و اتلاف انرژی از طریق مدفوع در زمان وقوع اسهال سبب ایجاد اسیدوز متابولیک و کاهش pH خون می شود. اسیدوز سبب مقاومت عروق در برابر جریان خون شده و به تبع باعث ضعف در وظایف قلب می شود. اسیدوز در طی روزهای 14-7 اول زندگی توسعه بیشتری نسبت به روزهای دیگر دارد.
4- اتلاف مایعات
مقدار آب بدن گوساله در سن کمتر از 15 روزگی 801 میلی لیتر در هر کیلوگرم وزن زنده می باشد. اسهال سبب کاهش آب کل بدن از جمله آب سلولی و پلاسمایی می شود. بیشترین تغییر در آب پلاسما رخ می دهد که در حدود 4/11 درصد کاهش می یابد. اتلاف آب از طریق مدفوع در گوساله های سا لم 88/0لیتر در روز است، ولی در گوساله های مبتلا به اسهال اتلاف آب به 3-2 لیتر در روز می رسد.5- کمبود گلوکز
در گوسا له های مبتلا به اسهال کمبود گلوکز در خون نیز مشاهده شده است. دلیل این امر احتمالا کاهش مصرف خوراک و عدم تامین نیازهای غذایی گوساله است. کاهش سطح گلوکز خون سبب کاهش انسولین در خون می شود. دلیل دیگر کمبود گلوکز خون، سموم تولیدی توسط باکتری اکولای است که احتمالا بر عمل گلوکونئوژنز اثر منفی می گذارد.
6- اتلاف مواد معدنی
در گوساله های مبتلا به اسهال کلی باسیلی غلظت آهن در روده کوچک افزایش می یابد ولیکن سدیم، مولیبدیوم، مس، روی و سولفات کاهش می یابد. در ژوژنوم غلظت منیزیم کاهش ولی غلظت فسفر غیر آلی افزایش می یابد. و در کبد غلظت کبالت، آلومینیوم، کلسیم و منیزیم کاهش می یابد.
7- وضعیت هورمونی
آلدوسترون پلاسما با سدیم پلاسما رابطه منفی دارد. در زمان تولد غلظت این هورمون بالا می باشد و به دنبال آن در سن 20 روزگی کاهش می یابد. در زمان اسهال افزایش قابل توجهی در غلظت آلدسترون پلاسما مشاهده می شود، که برای مقابله با اتلاف بیشتر سدیم و آب است. در زمان اسهال اتلاف سدیم از طریق ادرار حداقل است، که به دلیل غلظت بالای آلدوسترون است. همچنین غلظت بالای کورتیکوستروئید در گوساله های اسهالی بالا می باشد، احتمالا این امر به وضعیت انرژی مربوط می شود.