عکس نژاد گاو شیری , شوری آب گاو شیری , انواع گاو شیری ,

نشاسته غلات استارتر، خارج از محیط شکمبه هضم می شود و بدین صورت رشد گوساله ها را که شبیه تک معده ای ها (غیر نشخوارکننده) بوده را حمایت میکند. همچنین نشاسته، در شکمبه در حال تکامل گوساله و توسط میکروبها تخمیر شده و اسیدهای چرب فرار (اسید بوتیریک، اسد پروپیونیک و اسید استیک) تولید کرده و سبب تحریک رشد شکمبه می شود. در مقابل، رقیق کردن نشاسته استارتر از طریق سایر منابع فیبری (الیافی) یا چربی سبب بهبود رشد شکمبه نمی شود.

چربی ها اغلب به صورت روغن مایع نباتی، چربی حیوانی و یا از طریق خوراک های حاوی چربی زیاد مانند سویای برشته یا فرآوری شده به استارتر اضافه می شود. هیچ پژوهش کنترل شده ای وجود ندارد که با اضافه کردن چربی به استارتر و به هر شکل آن، بهبودی را در میانگین رشد روزانه گوساله ها نشان دهد.

در واقع در بیشتر پژوهش ها، اضافه کردن چربی به استارتر همراه با کاهش میانگین رشد روزانه و مصرف استارتر همراه بوده است. برای میکرب های شکمبه، بعضی از چربی ها نسبت به بفیه چربی ها سمی بوده و می توانند سبب کاهش رشد و فعالیت شکمبه شوند.

استارترها به طور طبیعی دارای اسیدهای چرب ضروری لینولئیک و لینولنیک محدودی هستند. این اسیدهای چرب (که با عنوان اسیدهای چرب امگا یک واژه مشهوری در غذای انسانی شناخته شده اند) دارای منافع بسیاری برای سلامت انسان می باشد. کنسانتره استارتر گوساله معمولا حاوی اسید لینولنیک بسیار کمی است و بنابر این استارتر دارای نسبت بسیار بالای لینولئیک به لینولنیک است. در پژوهش های تحت کنترل و چاپ شده، افزودن اسید لینولنیک به استارترها توانسته بهبود پایداری را در رشد روزانه و بازده غذایی و هزینه خوراک گوساله ها ایجاد کند.