درباره دامداری صنعتی  ,

  پروژه دامداری صنعتی  ,

مدیریت گوساله و تلیسه ها :

- آینده ی هر واحد پرورش گاو شیری بستگی به موفقیت آن در برنامه های مربوط به پرورش گوساله و تلیسه است. مهمترین مرحله ی پرورش گوساله ها بعد از شیرگیری تا 6 ماهگی است که میزان ابتلا به بیماری ها براحتی میتواند بالا برود.

بطوریکه حساس ترین فعالیتهای متداول گاوداری ، پرورش گوساله است و حساسیت گوساله به عوامل نامساعد محیطی و تغذیه  ای بسیار بالاست . از زمان تولد تا شیرگیری بیشترین فشار و تغییرات متابولیکی بر گاو جوان وارد می شود.
مرگ و میر گوساله ها از تولد تا شیرگیری 11 درصد و پس و از شیرگری تا زایمان 2 درصد است در آمریکا – در واقع عامل بقای گاوداری تولید و پرورش گوساله است و دامدار باید به وضعیت آبستنی به موقع گاوهای خود اهمیت فراوان بدهد.
در مورد مدیریت تلیسه بخصوص تلیسه های پاکل توصیه می شود BCS آن ها از 3 فراتر نرود بطوریکه در برزیل در سن 13 ماهگی و وزن 350 کیلوگرم اولین تلقیح را انجام میدهند زیرا اگر وزن تلیسه به 400 کیلوگرم برسد BCS نیز 8/3 شد و برگرداندن حیوان به وزن اصلی بسیار سخت می شود و این مشکل تا حدی است که در فارم های ایران حدود 50 درصد تلیسه های پای کل چاق هستند در حالیکه تلیسه باید همیشه گرسنه بماند و غذا خوب بخورد.

نتیجه:

سه نوع وظیفه مدیریت برای موسسات و واحدهای کشاورزی تشخیص داده شده است:

رهبری ، مدیریت و امور اداری – وظیفه رهبری تعیین خط مشی و استفاده از عوامل تولید است، در مدیریت این برنامه های باید عملی و اجرا شوند و در امور اداری – مالی برای تحقق بخشیدن به وظایف رهبری و مدیریت است. دام ها جز دارایی های جاندار یا زنده به حساب آمده و بکار گیری دام به عنوان وسیله ی تولید زمان تولید زمانی بصرفه است که موجب افزایش سود شود و هدف اصلی از احداث گاوداری کسب سود است پس مانند هر سازمانی بدون رعایت مسائل اقتصادی و مدیریتی  نمی توان در کار موفق شد.